انسان و سازمان دو مفهوم کاملاً در هم تنیده اند و وجود هر یک بدون دیگری معنا نمی یابد. حتی در جوامع امروزی که عصر استفاده از فناوری های پیشرفته برای پیشبرد اهداف سازمانی است از جایگاه والای انسان در سازمان نه تنها چیزی کم نشده بلکه وجود منابع انسانی کارآمد و متخصص به عنوان مهم ترین سرمایه مورد توجه واقع شده است. بنابراین می توان بر این اصل مهم تأکید نمود که رسمیّت و عینیّت سازمان‌ها با منابع انسانی آن‌ها شناخته می‌شود و منابع انسانی به عنوان اساس و محور کار مدیریتی در سازمان‌هاست.

توسعه و ارتقای سطح علمی نیروی انسانی در شرایطی که تغییرات گسترده و فناوری‌های جدید مطرح است، یکی از عوامل افزایش کارایی و اثربخشی هر سازمان است. در واقع رشد دانش و مهارت کارکنان و ایجاد تغییر و تحول در انجام وظایف از جمله اموری است که سازمان را در ابعاد اقتصادی و اجتماعی یاری می‌رساند. از منظر اقتصادی، سازمان دارای اهداف بیشتر می شود و از بعد اجتماعی موجب بالا رفتن رضایتمندی مراجعان و مشتریان خدمات سازمان می‌شود. این امر نهایتاً منجر به افزایش بهره‌وری سازمان و نیروی انسانی می‌شود. توسعه منابع انسانی و افزایش بهره‌وری به عنوان یک ضرورت، در راستای ارتقای سطح زندگی بشر و پی‌ریزی جوامع مرفه‌تر، آرامش و آسایش انسان‌ها همواره هدفی والا برای همه دولت‌ها و سازمان‌ها تلقی می‌شود.

خوشبختي ما در سه جمله است : تجربه از ديروز، استفاده از امروز، اميد به فردا